ZWEDEN | Folklore borduren (1)


Het kriebelde al een tijd. Ik wilde heel graag weer eens iets borduren. Zeker na onze geweldige rondreis door Scandinavië vorige zomer. De kleuren en handwerktradities waren zeer inspirerend. Maar op de een of andere manier pakte ik toch telkens de haaknaald weer op... tot een paar weken geleden.


Ter inspiratie en als extra duwtje in de rug, waande ik mij in een stukje Zweden tijdens de workshop bij Blomsterstuga. Er volgde een klein project om er weer in te komen. Deze speldenkussens liet ik al in een eerder bericht zien.

Maar ik wilde meer, een groter project. Zeker nu ik de smaak weer te pakken had. Iets met Yllebroderi; een Zweedse borduurtechniek van wol, vilt en vrolijke kleuren. 


Dit keer niet alleen met borduurwol, maar ook met applicaties van vilt. Op een grote lap dik vilt maakte ik een collage van kleinere figuren. De meesten eerst op de achterkant getekend en uitgeknipt. Ik maakte een collage van de figuurtjes en lijmde deze met een klein beetje textiellijm op hun plaats. Dit was echt de lastigste fase. Alsof je met een blanco papier voor je zit en iets wilt tekenen. Maar wat?


De basis lag er, ik kon met borduren beginnen. Met verschillende steken en kleuren begon mijn project langzaam vorm te krijgen. Hoe meer geborduurd, hoe leuker ik het begon te vinden. Je zag steeds meer resultaat. En wat is het weer leuk om te doen!

Oorspronkelijk wordt dit borduurwerk - ook wel Yllebroderi - verwerkt in Zweedse klederdracht. En niet - zoals ik -op (wol)vilt, maar op een wollen geweven stof Vadmal genoemd. Tegenwoordig zie je het in Scandinavië in kussens verwerkt. 

Maar wat ik er van ga maken, laat ik je in een volgende bericht zien.