Mijn dagelijkse bezigheden bestaan op die moment niet alleen uit het bedenken en knutselen voor mijn boek. Er zijn nog meer dingen die gedaan moeten worden (naast natuurlijk de huishoudelijke klussen... zucht). Zo ligt er een opdracht voor een paar broeken (gelukkig allemaal dezelfde) en ben ik bezig met het ontwerpen van geweven vloerkleden.
Voor het ontwerpen begint, zoek je eerst naar inspiratie en en bekijk je de (technische) mogelijkheden. In de afgelopen weken dus al veel voorbeelden voorbij zien komen. Zo kwam ik ook bij het voddenkleed wat ik hier al eerder liet zien. Geinspireerd door het verhaal van hoe zo'n kleed nu eigenlijk precies geweven wordt, kwam ik bij een filmpje op Youtube.
Deze gezellige Amerikaanse dames (en let ook op de echtgenoot aan het einde) hebben mij enthousiast gemaakt om het ook eens te proberen. Echtgenoot heeft aan mij geen weefraam kunnen slijten, maar vond er een dichter bij huis. Volgens Swaan, die hem aan mij heeft verkocht, was hij van haar 92-jarige moeder. Zij was onderwijzeres en wilde hiermee haar schoolkinderen leren weven. Dat is er nooit van gekomen, vandaar dat hij nu bij mij staat.
Tussen de bedrijven door ben ik gewoon maar wat aan het proberen met repen stof, van oude t-shirts. Ik weef met dubbele 'draad', zoals in het filmpje, alleen één kant op. De ene draad in wit, de andere in kleur. Leuk om eens te doen, heb nu ook al zin om andere patronen te proberen. Dit kleedje is ook niet zo groot, formaat badmatje. Maar goed, eerst de laatste 5 knutsels voor mijn boek afronden en dan blijft er weer voldoende tijd over om weer lekker met andere dingen echt aan de slag te gaan!
Ps. Morgen komt zoonlief weer terug uit Slovenië. Als alles goed gaat (vorig jaar belandde hij op de terugreis in een Zuid-Duits ziekenhuis voor een week!). Hoop dat de potten met gehaakte deksels in de smaak zijn gevallen! Het idee in ieder geval wel. Soortgelijke potten gaan nu ook met de dochter van Corine mee naar Berlijn!