Alweer een paar weken geleden vertelde ik van de herinneringsdeken. Gemaakt van allemaal kledingstukken van een overleden dierbare. De opdrachtgever vroeg mij naast de deken ook 5 kussens te maken.
Afgelopen dagen er heel veel mee bezig geweest. De hele vloer in de woonkamer lag bezaaid met lapjes en kleding. En eigenlijk was het ook veel te warm om achter de naaimachine te kruipen. Op zich niet zo erg met lapjes van katoen, maar al dat voile en satijn. Alles glijdt weg. Maar goed, het is toch gelukt allemaal.
Ook mijn eigen bank mistaan de kussens niet. En Juul vindt het allemaal ontzettend interessant!
Gisteren kon ik haar dan toch de kussens overhandigen. Spannend! Vooral het gebreide kussen. Deze vind ik zelf heel bijzonder geworden, maar natuurlijk zijn de kledingstukken wel minder herkenbaar en wist niet of dit wel in de smaak zou vallen. Nou, deze was direct favoriet. Charlotte was er heel blij mee!