Ken je dat? Je komt iets tegen. Iets moois. Iets speciaals. Alsof het voorbestemd is voor jou. Alsof het op jou lag te wachten. Je hart maakt een sprongetje. Alsof je op slag verliefd bent. "Die is van mij", denk je. Je wilt het hebben. Geen idee nog wat je ermee gaat doen. Maar deze kans wil je niet voorbij laten gaan. Zo iets moois. Zo bijzonder. Het gaat mee naar huis!
Zo ook met dit bijzonder stukje, vintage handwerk. Met veel liefde gemaakt. Met plezier waarschijnlijk ook. Want zeg nou zelf... word jij ook niet vrolijk van dit patroon? Ik vond het op het Handwerkfestijn afgelopen weekend. Een lap met doorrijg techniek van een beetje raar formaat. Waarschijnlijk ooit bedoeld om er een loper of kleed van te maken. Zover is de maakster echter nooit gekomen. Misschien was ze na al het werk uitgekeken op het kleurrijke handwerk.
Zo ook met dit bijzonder stukje, vintage handwerk. Met veel liefde gemaakt. Met plezier waarschijnlijk ook. Want zeg nou zelf... word jij ook niet vrolijk van dit patroon? Ik vond het op het Handwerkfestijn afgelopen weekend. Een lap met doorrijg techniek van een beetje raar formaat. Waarschijnlijk ooit bedoeld om er een loper of kleed van te maken. Zover is de maakster echter nooit gekomen. Misschien was ze na al het werk uitgekeken op het kleurrijke handwerk.
Ik ga het voor haar afmaken. Zodat al het werk - van haar - niet voor niets is geweest.
Eerst lekker in een sopje en buiten laten drogen. Intussen nadenken over wat ik er van zou maken. Een kussen misschien? Of een vloerkussen waar Trix en Juul - mijn katten - lekker op kunnen slapen? Of... Het wordt een tas. Eigenlijk een heel eenvoudig model, waar het borduurwerk mooi tot zijn recht bij komt.
Ik vouw de lap dubbel, speld de randen op elkaar en stik de rechte naden. Van een bijpassende stof knip een even grote lap en herhaal de handeling. Nog 2 naden. In de voering laat ik echter een opening open, zodat ik het werk straks kan keren.
Met de goede kanten op elkaar, vouw ik de tas en de voering in elkaar en stik de bovenrand aan elkaar vast. Door de opening in de voering keer ik de tas. Nu kan de opening dichtgemaakt worden. Ik vouw de tas in model en stik de bovenrand nog een keer door.
Het meeste is nu alweer gedaan!
Het meeste is nu alweer gedaan!
Nu de afwerking. Normaal zou ik een hoekje geknipt hebben in de onderkant. Maar dat durf ik niet met het borduurwerk. Ik vouw de zij-en onderkant mooi op elkaar. Met de hand stik ik het netjes aan elkaar. Nu zit er al meer model in.
Om dit zo te houden, maak ik er een losse bodem in. Een aantal stukjes karton op maat gesneden vormen de bodem. Met de voeringstof maak ik er een hoes omheen. En plaats deze op de bodem van de tas.
De hengels van de tas had ik nog liggen. Dezelfde kleur als de voering van de tas! Nog even met de hand en stevig garen erop naaien en mijn tas is klaar! Lijkt mij een perfecte tas om mijn bollen wol en creaties in mee te nemen als ik op pad ga. Ik ben er blij mee.
Het meeste werk zat ongetwijfeld in het borduurwerk. Wat had ik graag de dame die het heeft gemaakt mijn tas willen laten zien. Dat al haar werk niet voor niets is geweest en haar werk nu een tweede leven heeft gekregen! Dat ik er blij mee ben... :-)Met creatieve groet, Stéphanie