Uit mijn veilige 'cocon', op zoek naar inspiratie in Scandinavië.
Maanden duurde het voordat ik de haaknaald weer oppakte. Haken laat je alles om je heen vergeten. Je wordt er rustig van en werkt therapeutisch. De zachte draad door je vingers laten glijden, het tellen van de steken en het zien groeien van je werk.
Maar als je de rust niet hebt, teveel aan je hoofd... Dan lukt het niet. Althans... niet bij mij.
Er was gewoon teveel. Door corona gingen workshops, beurzen en creatieve markten die niet door. Werd mijn vader heel erg ziek (en gelukkig ook weer beter) en waar ik net weer een beetje op stoom leek te komen na onze verhuizingen, kwam de 'handwerk'-motor weer langzaam tot stilstand.
Mede omdat we zoveel mogelijk thuis moesten blijven, stortte ik mij op ons nieuwe huis waar nog het nodige aan geklust moest worden. Die taak nam ik grotendeels op mij. Liters verf heb ik op muren, kasten en kozijnen gesmeerd. Containers gevuld met bouwafval, de tuin aangelegd en verhuisdozen uitgepakt.
Kijk, zo ziet het er nu uit (of lees hier het interview over het wonen in ons 'Zweeds' huis aan de hei')
Wat ook niet leek mee te werken, was het ontbreken van een fijne werkplek.
De kasten in mijn nieuwe werkkamer moesten nog geplaatst worden en tot die tijd zaten mijn fijne bollen wol in verhuisdozen. Iedere keer zoeken naar de juiste wol of haaknaald.
Verder dan een variatie op een al bestaand Handwerkjuffie haakpatroon kwam ik niet. Het wilde niet en werkte niet. (Gelukkig hebben al mijn handwerkspullen inmiddels weer een plek gevonden!)
Wel voelde het steeds fijner om in mijn eigen 'cocon' te zijn. Zo min mogelijke (negatieve) prikkels van buitenaf. Alleen mijn gezin, onze veilige plek en genieten van het Veluwse bos en heide bij ons voor de deur. Dat voelde na alle onrustige en onzekere maanden het prettigst.
Toch moest er weer een moment komen om de creativiteit in alle rust te kunnen laten borrelen en de naald weer op te pakken...
We gingen we er even tussenuit... naar Zweden! Inspiratie zoeken voor mijn 'Scandinavische haakpatronen'.
Met een volgepakte auto, mijn lief en Muffin maakte ik een 3-weekse reis door Zweeds Lapland. Tot Jokkmokk en weer terug. We zagen prachtige dingen... adembenemend mooie natuur, spiegelgladde meren, eindeloze bossen, loslopende rendieren, prachtige vergezichten... En natuurlijk heel veel prachtige roodhouten huizen.
We bezochten ook veel musea met handwerken. En langzaam kwam de inspiratie en creativiteit weer terug.
Natuurlijk kon een rondje langs de 'Loppis*' niet ontbreken. Ik ben er dol op! Op zoek naar spulletjes om ons huis een beetje 'Zweedser' te maken.
(*Loppis is een schuur of ruimte in of aan huis waar de bewoners tweedehands huisraad verkopen. Vaak wordt de loppis met kleine bordjes in de berm van de weg aangegeven. Rijdt je een paar kilometer van de hoofdweg over een zandpad richting het erf, kom je op bijzondere locaties en tref je een soort mini-kringloopwinkel met bijzondere bewoners)
Je vangt een glimp op van hoe de inwoners van Zweden wonen en ziet ook vaak de mooiste handwerken of -materialen liggen. Zo leuk om te zien en inspirerend!
Zo kocht ik een geweven kleed - bunden rosengång - gemaakt door een 92-jarige buurvrouw van een 'Loppis'-dame. Heel bijzonder... als je goed kijkt zie je er schapen, herders en engelen in! Ergens anders vond ik ragfijn met de hand gehaakt kant. Vaak gebruikt om beddengoed te verfraaien. En pure wol, waar ik na al die maanden weer voorzichtig aan de slag ging.
Inmiddels heb ik weer de slag te pakken en een aantal mooie patronen uitgewerkt. Ik kan niet wachten om ze met je te delen!
* * * * * * * * * * * * * *
Je las een blog van Handwerkjuffie
Ik schrijf natuurlijk niet alleen blogs. Ik ben ook ontwerper van memorydekens en handwerkpatronen. Nieuwe blogs in je mailbox? Schrijf je in en ontvang ook direct een GRATIS haakpatroon.Wat ook mag, is doorklikken naar mijn andere pagina's:
> Haakpatronen - shoppen, downloaden en direct aan de slag
> Memorydekens - ontwerpen van een dierbare troostdekens
En verder: