Het is alweer even geleden dat ik voor mijn dochter het patroon van aap Jacobus heb gekocht op de Handwerkbeurs in Zwolle. Ze moest en zou ook zo'n aap hebben en bleef maar ronddraaien voor de kraam. Maar hoe ga ik zo'n aap breien. Zij vindt knuffels en poppetjes geweldig en ik vind het heel leuk om te handwerken, maar een aap?!? Dat vond ik eigenlijk wel een hele uitdaging.
Aan het patroon van Zijmaakthet heeft het zeker niet gelegen. Deze is heel duidelijk en stap voor stap wordt het met foto's en tekst uitgelegd hoe je een bolletje wol kan omtoveren tot deze aap. Nee, het ligt in dit geval echt aan mijn onkunde. Ik kan best breien... recht, averecht, minderen, meerderen en ook wel patronen. Maar dan wel met 2 pennen en niet met 4!
Op onze wekelijkse handwerkavond heeft vriendin Petie (een hele ervaren breister!) geduldig uitgelegd hoe ik het moest doen. Eerst maar gewoon wat oefenen met de pennen en een bolletje wol. Gewoon een recht tunneltje, dus niets met meerderen en minderen. Echt, ik heb braaf gedaan wat ze zijn, maar hoewel ik heel veel geduld voor dit soort dingen op kan brengen, zag ik die aap steeds minder zitten. De breipennen en bollen belandden in de mand. Onderop. En dochterlief maar vragen wanneer die nou eindelijk af zou zijn!
En toen kwam de reddende engel. Mijn moeder. Ze vindt het heel leuk om dit soort uitdagingen aan te gaan. Werkt ook het liefst van patronen terwijl ik ze liever verzin. Dus zij blij, dochter blij en ik blij.
Twee weken later kwam mijn moeder weer langs. Met Jacobus. Hij is helemaal leuk geworden. Ook zij vond het een behoorlijke klus, maar wel zo leuk dat de tweede en derde al in de maak zijn. Voor dochterlief en nichtje. Ze heeft de smaak te pakken! Dus iedereen blij...
Soms moet je de dingen waar je niet goed in bent gewoon niet doen.
Ik ga weer lekker verder met mijn andere knutselen...
Met Bloglovin' kan je eenvoudig je favoriete blogs bijhouden en zet de nieuwste updates op een rij. Handig!